روانشناسی نابهنجاری
حسن شفاعی؛ نیلوفر رضایی؛ تینا سلطاناحمدی؛ سیمین علمی
چکیده
هدف: علیرغم مطالعات متعدد در مورد تأثیر مشارکت منظم در فعالیت بدنی و ورزش بر سلامت روان و کیفیت زندگی در جمعیتهای مختلف، تمرکز محدودی بر تأثیر آن در حرفه پرستاری صورت گرفته است. در نتیجه، این مطالعه به دنبال بررسی تأثیر مشارکت ورزش و فعالیت بدنی بر سلامت روان و کیفیت زندگی پرستاران است.
روش کار: پژوهش حاضر با استفاده از طرح توصیفی ...
بیشتر
هدف: علیرغم مطالعات متعدد در مورد تأثیر مشارکت منظم در فعالیت بدنی و ورزش بر سلامت روان و کیفیت زندگی در جمعیتهای مختلف، تمرکز محدودی بر تأثیر آن در حرفه پرستاری صورت گرفته است. در نتیجه، این مطالعه به دنبال بررسی تأثیر مشارکت ورزش و فعالیت بدنی بر سلامت روان و کیفیت زندگی پرستاران است.
روش کار: پژوهش حاضر با استفاده از طرح توصیفی همبستگی و به صورت مقطعی انجام شد. جامعه هدف را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر تهران تشکیل می دادند. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، بهویژه از میان پرستارانی که تمایل خود را برای شرکت در پژوهش ابراز کردند، انتخاب شد. در مجموع 384 پرستار زن و مرد در پژوهش شرکت کردند و پرسشنامه های ارائه شده را با موفقیت تکمیل کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت بدنی به طور معنی داری بر افسردگی (254/5-T=)، اضطراب (471/6-T=) و استرس (527/4-T=) تأثیر داشت. علاوه بر این، فعالیت بدنی به طور معنی داری بر کیفیت زندگی تأثیر گذاشت (627/3=T). نتایج برازش مدل در جدول 3 ارائه شده است و نشان می دهد که مدل تحقیق برازش خوبی دارد.
نتیجهگیری: این نشان میدهد که پرستاران میتوانند از طریق افزایش درگیری در فعالیت بدنی و کاهش عادات بیتحرکی، بهزیستی خود را تا حد زیادی افزایش دهند. در نتیجه، ما قویاً از سیاست گذاران مراقبت های بهداشتی می خواهیم که اقداماتی را با هدف افزایش سطح فعالیت بدنی در میان پرستاران اجرا کنند.
روانشناسی شخصیت
تینا سلطاناحمدی؛ حسن شفاعی؛ نیلوفر رضایی؛ طیبه خیاطان
چکیده
هدف: این تحقیق نشان می دهد که تمرین ذهن آگاهی منجر به کاهش قابل توجه استرس شغلی و بهبود کیفیت کلی زندگی برای متخصصان شاغل در اتاق عمل شده است.روش: روش پژوهش حاضر از نظر ماهیت کاربردی و نیمه آزمایشی در قالب پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان اتاق عمل بیمارستان های تهران می باشد. 50 نفر از این جامعه ...
بیشتر
هدف: این تحقیق نشان می دهد که تمرین ذهن آگاهی منجر به کاهش قابل توجه استرس شغلی و بهبود کیفیت کلی زندگی برای متخصصان شاغل در اتاق عمل شده است.روش: روش پژوهش حاضر از نظر ماهیت کاربردی و نیمه آزمایشی در قالب پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان اتاق عمل بیمارستان های تهران می باشد. 50 نفر از این جامعه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25 نفر) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های T و ANCOVA استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که در پیشآزمون بین استرس شغلی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود ندارد (p<0/05). اما مشاهده شد که گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به گروه کنترل استرس شغلی به طور معنی داری پایین تر و کیفیت زندگی بالاتری داشتند ( P=0/001). در نهایت، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروههای آزمایش و کنترل از نظر استرس شغلی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد (P=0/001).نتیجهگیری: این یافتهها نشان میدهد که ذهن آگاهی میتواند نقش مهمی در مدیریت استرس ناشی از کار در بین کارشناسان اتاق عمل داشته باشد. در نتیجه، با مشارکت فعال در فعالیتهای ذهنآگاهی، ایجاد شرایط مطلوبتری برای متخصصان شاغل در اتاقهای عمل از نظر کیفیت زندگی قابل قبول است.
روانشناسی شخصیت
نیلوفر رضایی؛ حسن شفاعی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر جو سازمانی نوآورانه بر عملکرد شغلی کارکنان بخش خصوصی با در نظر گرفتن نقش میانجی انگیزه شغلی و خودکارآمدی انجام شد.
روش: درپژوهش حاضر از روش توصیفی- همبستگی با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. این مطالعه شامل 384 کارمند بخش خصوصی با سن بین 21 تا 49 سال (با میانگین سنی 17/8±11/35 سال) بود که ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر جو سازمانی نوآورانه بر عملکرد شغلی کارکنان بخش خصوصی با در نظر گرفتن نقش میانجی انگیزه شغلی و خودکارآمدی انجام شد.
روش: درپژوهش حاضر از روش توصیفی- همبستگی با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. این مطالعه شامل 384 کارمند بخش خصوصی با سن بین 21 تا 49 سال (با میانگین سنی 17/8±11/35 سال) بود که داوطلبانه شرکت کردند. این پژوهش در سال 2023 در تهران، ایران انجام شد. شرکت کنندگان به روش نمونه گیری در دسترس و با رعایت دستورالعمل های ارائه شده توسط کرجسی و مورگان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که جو سازمانی نوآورانه بهطور معنیداری بر عملکرد شغلی تأثیر میگذارد (T=6.284). همچنین جو سازمانی نوآورانه به طور معنی داری بر انگیزه شغلی تأثیر داشت (594/11=T). همچنین جو سازمانی نوآورانه به طور معناداری بر خودکارآمدی تأثیر گذاشت (509/9T=). همچنین انگیزه شغلی رابطه بین جو سازمانی نوآورانه و عملکرد شغلی را به طور معناداری میانجیگری کرده است (001/0>P). در نهایت، خودکارآمدی رابطه بین جو سازمانی نوآورانه و عملکرد شغلی را به طور معناداری میانجی گری کرده است (001/0>P).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این پژوهش، توصیه میشود که صاحبان بازار بر ارتقا و تقویت عوامل و مؤلفههای مؤثر در جو سازمانی نوآورانه کارکنان بخش خصوصی تمرکز کنند. علاوه بر این، باید بر انگیزه شغلی و خودکارآمدی کارکنان بخش خصوصی تأکید بیشتری شود.